خدماتی،فروشگاهی و محصولات

 

نیترات یک آنیون تک ظرفیتی است.

نمک های نیترات بسیار محلول در آب بوده و برای سیستم RO  در تصفیه آب به لحاظ ایجاد رسوب و جرم مشکلی ایجاد نمی کنند.

با توجه به اینکه ترکیبات معدنی و نمک ها براساس تئوری هیدراتاسیون در آب محلول هستند، یون های دیسوسیه شده براساس بار یونی و شعاع یونی خود جذب مولکول های آب شده و هیدراته می گردند.

 بسیاری از آنیون ها که نسبت بار به شعاع یونی بزرگتری دارند مانند SO4 و CO3  می توانند در فیلتر اسمز معکوس ایجاد رسوب نمایند.

با افزایش PH به دلیل اثر روی بار یون ها، حذف نیترات بهتر انجام می گیرد.

 کاهش PH ، تعادل را از سمت یون تک ظرفیتی نیترات به سمت مولکول اسید نیتریک (که بدون بار است) جابجا می نماید و در نتیجه چنین مولکول بدون بار و کوچکی، به راحتی می تواند از غشاءهای RO عبور نماید.

با افزایش PH سطوح غشاءها شدیداً دارای بار منفی شده که در نتیجه آنیون ها طبق پدیده دوتان دفع می گردند.

در مقایسه دو غشاء پلی آمیدی آروماتیک (PA) و استات سلولز (CA)، حذف یون نیترات توسط غشاءهای PA بهتر انجام می گیرد که این امر به علت تفاوت در خصوصیات شیمیائی سطح پلیمری غشاءها و کوچکتر بودن قطر منافذ PA می باشد.

نفوذپذیری مواد محلول توسط پتانسیل الکتریکی بین غشاء و محلول کنترل می گردد لذا دانستن شعاع یونی هیدراته برای یون های مختلف جهت تعیین میزان نفوذپذیری الکترولیت های یونی بسیار مفید است.

 به طور مثال شعاع اندازه گیری شده یون نیترات برابر 0.000125 میکرون است اما طبق جدول شماره 2 شعاع یونی نیترات هیدراته حدود 0.0003 میکرون می گردد که تقریباً بیش از دو برابر حالت بدون آب در تصفیه آب خانگی است.