تعویض یون در آب
روش تعویض یونی اما برای تصفیه آبمقادیر زیاد یک نوع آب خاص مناسب است، چرا که میزان سختی هر آبی با آب دیگر فرق می کند و به این خاطر زمان اشباء شدن یون ها متفاوت است و دستگاهی هم وجود ندارد که فورا زمان اشباع را نشان دهد.
به این خاطر ابتدا می بایست بر اساس آزمایش، میزان دقیق سختی آب را تعیین کرد و سپس بر اساس محاسبه مشخص کرد که یک فیلتر خاص چه زمانی اشباع می شود. حال چنانچه پس از اشباع بازهم آب وارد این فیلتر شود یا عمل نمی کند و یا حتی مقداری از موادی را که قبلا گرفته مجددا وارد آب می کند. از سوی دیگر امکان رشد باکتری در این فیلترها وجود دارد.
و آب را پس از فیلتر کردن حتما می بایست ضد عفونی کرد.
به این جهت فیلترهای حاوی این مواد که برای مصرف در منزل عرضه می شوند نه تنها قابل اعتماد نیستند بلکه ضمن گران بودن در مواردی مضر هم هستند.
حداقل آن این است که زمان اشباع فیلتر را نمی توان تعیین کرد. بر خلاف ادهای فروشندگان این فیلترها تنها زمانی که فیلتر درست عمل کرده و اشباع نشده باشد صرفا حدود 20% از سختی آب کاهش پیدا می کند و قادر به کاهش هیچ یک از آلاینده هائی که در بالا ذکر شد نیستند.
در حالی که در دستگاه اکسیر 80% آهک زدائی می شود و آلاینده ها نیز در آن کاهش پیدا می کنند.
این جریان شامل حال فیلترهائی هم که با ذغال آکتیو کار می کنند نیز می شود.
بر اساس چندین آزمایش های مختلف توسط مؤسسات معروف و دولتی در آلمان مصرف این فیلترها توصیه نمی شود (از جمله رجوع کنید به متن گزارش مؤسسه Stiftung Warentest به زبان آلمانی در قسمت لینک این صفحه).
روش مطمئنی نیز برای تصفیه آب آشامیدنی در دستگاه های بزرگ و کوچک وجود دارد که بر اساس روش اسموز معکوس (Revers osmos) عمل می کند.
در اطلاعیه مربوط به معرفی روش نوظهور اکسیر اشاره شده که از سوئی هم دستگاه های مربوطه گران هستند و هم هزینه تصفیه آب با آنها.
از سوی دیگر این دستگاه ها بسیار حساس هستند و آب زیاد تلف می کنند؛ برای بدست آوردن یک لیتر آب حدود چهار لیتر آب مصرف شده و هرچه میزان کدر بودن آب بیشتر باشد میزان اتلاف آب هم بیشتر و عمر فیلتر آن کوتاه تر است.
طی تصفیه آب با این دستگاه ها البته همه نمک های سالم آب نیز گرفته شده و آب کیفیت آب مقطر دارد و نوشیدن آب مقطر برای انسان مضربوده و برخی حتی آنرا خطرناک می دانند. به همین خاطر دردستگاه های بزرگ تصفیه از این طریق مقداری املاح در آب تصفیه شده حل می کنند.
قابل توجه آنکه از آنجا که امکان رشد باکتری در این دستگاه ها وجود دارد مراکزحمایت از مصرف کنندگان در آلمان (Verbraucherzentralen) توصیه می کنند که آب تصفیه شده توسط این دستگاه ها را جهت باکتری زدائی قبل از مصرف یکبار بجوشانید.
به این ترتیب علاوه بر هزینه تصفیه (12 سنت ِیورو در لیتر) 1,7سنت هم به هزینه گرم کردن آب اضافه می شود. در صورتی که کل هزینه تصفیه با دستگاه های اکسیر همین 1,7 بوده، مدت تصفیه به مراتب کوتاه تر و آب حاصل هم سالم تر است. و چنانچه نوشابه گرم با آن درست شود هزینه تصفیه به صفر می رسد. (هر سنت یورو تقریبا معادل 110 ریال است)
و در آخر جهت تصفیه آب با این دستگاه های اسموز معکوس، آب می بایست دارای فشار زیاد باشد. به این ترتیب این دستگاه ها تنها با آب لوله کشی با فشار زیاد کار می کنند و در مناطقی که آب لوله کشی با فشار زیاد وجود نداشته باشد و یا آب رودخانه و چاه می بایست تصفیه شود این دستگاه ها کار نمی کنند.
فروشندگان این نوع دستگاه تصفیه آب به مردم عادی از بی اطلاعی مردم سوء استفاده می کنند. به این ترتیب که آنها بخاطر اینکه نشان دهند تنها دستگاه آنها آب تصفیه می کنند ظرف کوچکی ساخته اند که در آن دو میله آلومینیومی قرار گرفته و با وصل آنها به جریان برق ضعیف عملا در هر آبی که دارای املاح باشد یک جریان الکترولیزایجاد می کند.
طی این جریان، در قطب مثبت آلومینوم بصورت یون وارد آب شده و فورا اکسیده شده و رسوبی به رنگ سیاه ایجاد می کند. فروشندگان این دستگاه ها می گویند که این رسوبات علائم آلودگی ها در آب هستند، در حالی که این رسوبات هیچ ربطی به آلودگی آب ندارد.
روشن است که چون در آب تصفیه شده در دستگاه های آنها آب مقطر تولید می شود، عملا جریان برق در آن ایجاد نشده و هنگام آزمایش با این آب آلومینیوم هم وارد آب نشده و رسوبی هم ایجاد نمی شود.